افسردگی در مردان مبتلا به نارسایی سیستولیکقلبی و فاکتورهای مرتبط با آن

چکیده زمینه و هدف: افسردگی با افزایش وخامت بیماری، طول مدت بستری و مرگ و میر بیماران مبتلا به نارسایی قلبی ارتباط دارد. هدف از مطالعه حاضر بررسی فراوانی و فاکتورهای مرتبط با افسردگی در مردان مبتلا به نارسایی سیستولیک قلبی بود. مواد و روش کار: در این مطالعه مقطعی که بر روی یکصد مرد بیمار مبتلا به نارسایی سیستولیک در بیمارستان های تأمین اجتماعی البرز کرج و شهریار در سال 1389انجام شد؛ روش نمونه گیری به شیوه آسان بود. داده ها توسط فرم اطلاعات جمعیت شناختی، پرسشنامه کیفیت زندگی مینه سوتا و پرسشنامه افسردگی مرکز مطالعات اپیدمیولوژیک افسردگی جمع آوری شد. اطلاعات توسط نرم افزار آماری SPSS18 و با استفاده از آمار توصیفی، آزمون تی، آنالیز واریانس یکطرفه و ضریب همبستگی پیرسون تحلیل گردید. یافته ها:یافته ها نشان داد که میانگین نمره افسردگی 12±3/20بود. 47% افسردگی شدید و 16% افسردگی خفیفی تا متوسط داشتند. افسردگی با سن (002/0=p)، تحصیلات (001/0>p)، وضعیت اقتصادی (002/0=P)، مصرف سیگار (034/0=P)، سطح هموگلوبین (004/0=P)،کسر جهشی بطن چپ (012/0=p)، دیگوگسین (019/0=P)، مسدود کننده های گیرنده های آنژیوتانسین (005/0=P)، آلداکتون (005/0=P) و کیفیت زندگی (001/0>p) ارتباط آماری معناداری داشت. نتیجه گیری: افسردگی در مردان مبتلا به نارسایی سیستولیک قلبی افسردگی شایع بود و بر کیفیت زندگی اثر منفی داشت. پرستاران با غربالگری و ارزیابی علائم افسردگی و ارجاع بیماران برای مشاوره و درمان می توانند به ارتقاء کیفیت زندگی در بیماران نارسای قلبی کمک کنند